Polska Misja Katolicka Stuttgart
Pierwsze ślady polskiego duszpasterstwa w Diecezji Rottenburg-Stuttgart odnajdujemy na początku XX wieku. W dokumencie Kurii diecezjalnej z 1908 roku możemy przeczytać, iż jeden z polskich biskupów zwrócił się z prośbą do tutejszego biskupa Paula Wilhelma, o objęcie troską duszpasterską polskich robotników przybywający w tym czasie do pracy „za chlebem”. W odpowiedzi, biskup Wilhelm nakazał proboszczom swojej diecezji, by ci zgłaszali do Kurii Biskupiej te parafie, w których mieszkają Polacy, by zapewnić im opiekę duszpasterską nie tylko ze strony miejscowych niemieckich duszpasterzy, lecz także przez kapłanów polskich.
W innym dokumencie biskupim, z 1918 roku, odnajdujemy także informację o pomocy duszpasterskiej na rzecz polskich jeńców wojennych z czasów I Wojny Światowej.
Od 1933 roku - po dojściu do władzy Adolfa Hitlera - dla mieszkających na tych terenach Polaków nastały czasy prawdziwej gehenny. Sytuacja pogorszyła się jeszcze bardziej po roku 1939, zwłaszcza gdy napływały wielkie masy Polaków przywiezionych tu na tzw. „roboty przymusowe”. Pracujący w nieludzkich warunkach Rodacy w fabrykach zbrojeniowych lub w gospodarstwach rolnych byli traktowani jako „podludzie”. Nie mieli także żadnych praw, jeśli chodzi o praktykowanie swej wiary katolickiej.
Pierwotne struktury, polskie duszpasterstwo w Stuttgarcie jako Polska Misja Katolicka, otrzymało krótko po zakończeniu II Wojny Światowej. Stało się to dzięki polskim księżom ocalałym z obozu koncentracyjnego w Dachau. Oni jako piersi pospieszyli z posługą duszpasterską Polakom, którzy także przeżyli gehennę straszliwiej wojny. Od 1 października 1946 r. posługę duszpasterską dla nich na terenie całej Diecezji Rottenburg-Stuttgart koordynuje ks. dziekan Ignacy Rabsztyn mieszkający na stałe w Ludwigsburg. Natomiast wśród posługujących w Stuttgarcie i okolicy byli m. in. księża: Mieczysław Mielecki, Józef Mielke, Dominik Sierszulski, Wacław Pluciński, Marian Jaroszek, Albin Kudziełka oraz Janusz Manthey.
Od roku 1950 rozpoczyna się stałe polskie duszpasterstwo w Stuttgarcie. Wielkie zasługi w stworzeniu i ugruntowaniu tego duszpasterstwa miał ks. Walenty Waloszek, salezjanin, były więzień obozu w Dachau. W Stuttgarcie i okolicy posługiwał aż do 1980 roku. Na początku 1981 roku pracę duszpasterską rozpoczął o. Tadeusz Kaszowski (redemptorysta) pozostając proboszczem do 30 kwietnia 1985 roku.
W latach 1985 – 2017 proboszczem Polskiej Misji Katolickiej w Stuttgarcie był o. Roman Michalec CSsR. Za czasów jego proboszczowania, w roku 2006, biskup Gebhard Fürst ustanowił Polską Parafię Katolicką p.w. Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Od tego czasu centrum duszpasterskie znajduje się w Stuttgart-Neugereut. W pracy duszpasterskiej wspomagali o. Romana następujący współbracia: o. Witold Szamburski CSsR(1991-1994), o. Piotr Świerczok CSsR (1994-1998), o. Jan Przewoźnik CSsR (1998-2004), o. Adam Sitko CSsR (2004-2012), o. Jan Zubel (od 2012), o. Henryk Sitko CSsR (od 2016). W latach dziewięćdziesiątych pracę redemptorystów bardzo ofiarnie wspomagały siostry zakonne: Marianna Gielo i Anna Rogulska ze Zgromadzenia SS. Sercanek.
W latach 2017 - 2022 proboszczem Parafii był o. Jan Zubel CSsR. Natomiast od dnia 15 września 2022 roku jego następcą został mianowany o. Tomasz Sadowski CSsR.
Obecnie Polska Parafia Katolicka w Stuttgarcie obejmuje obszar 7 dekanatów: Stuttgart, Böblingen, Rottenburg, Reutlingen-Zwiefalten, Esslingen-Nürtingen oraz Rems-Murr i liczy ok. 19000 wiernych.